ukręcić

ukręcić
1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993.
2. pot. Ukręcić komuś głowę, posp. łeb «zabić kogoś»: – Słuchaj, chłopcze – głos brodacza zabrzmiał już łagodniej. Jeżeli jeszcze raz zobaczę cię tutaj w nocy, to ci łeb ukręcę. A o tym, coś tu widział, ani mru-mru, bo... – w tym miejscu wolną dłonią przejechał po gardle. A. Bahdaj, Wakacje.
3. Ukręcić, kręcić na siebie (na kogoś) bat, bicz «ściągnąć, ściągać na siebie lub na kogoś skutki swego postępowania, zadziałać, działać na własną niekorzyść, przyczynić się, przyczyniać się do własnego niepowodzenia, własnej zguby»: Choć może się to wydać paradoksem, komuniści – rozbudowując przemysły – kręcą bicz na samych siebie. (...) uprzemysłowienie produkuje nie tylko dobra materialne, lecz również klasę robotniczą, której siła i uświadomienie polityczne rosną z każdym miesiącem. J. Mieroszewski, Finał.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ukręcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ukręcićcę, ukręcićci, ukręcićęć, ukręcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} połączyć, zespolić ze sobą luźnie elementy przez kręcenie ich, zwijanie, obracanie razem; skręcić,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ukręcić — dk VIa, ukręcićcę, ukręcićcisz, ukręć, ukręcićcił, ukręcićcony 1. «zrobić coś przez kręcenie, zwijanie, nawijanie, obracanie w palcach, ucieranie czegoś; skręcić, spleść» Ukręcić powróz z konopi. Ukręcić krem. Ukręcić jaja do ciasta. ◊ Ukręcić na …   Słownik języka polskiego

  • ukręcić łeb [kark] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zakończyć jakąś sprawę, położyć kres czemuś, zwłaszcza drogą nieoficjalną; zatuszować coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chcieli ukręcić kark całej sprawie, przekupując świadka. Ukręcić łeb aferze,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kręcić [ukręcić] bicz na — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przygotywywać czyjąś lub swoją zgubę, działać na czyjąś lub własną szkodę, robić coś, co później zaszkodzi komuś lub sobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biorąc tyle pożyczek, ukręcił bicz na siebie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… …   Słownik frazeologiczny

  • bat — jest (był, będzie) w robocie zob. robota 2. Jak z bata trzasł, strzelił zob. strzelić 2. Ukręcić, kręcić na siebie (na kogoś) bat zob. ukręcić 3 …   Słownik frazeologiczny

  • bicz — 1. książk. Bicz boży (Boży) «jakieś nieprzyjemne, niepomyślne, tragiczne zdarzenie, poczytywane za znak kary bożej»: W 1348 r. przyszła na Europę „czarna śmierć”. (...) Ludziom ówczesnym zaraza, co pochłonęła dwadzieścia pięć procent pogłowia… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • poukręcać — dk I, poukręcaćam, poukręcaćasz, poukręcaćają, poukręcaćaj, poukręcaćał, poukręcaćany «ukręcić wiele czegoś, ukręcić po kolei, jedno po drugim; pourywać, poskręcać, poobrywać» Poukręcać główki kwiatom. Poukręcane kurki, guziki …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — 1. pot. Ja cię kręcę! «wyrażenie oznaczające podziw, zdumienie, rzadziej niechęć»: – Patrz, jakie buty dostałam. – Ja cię kręcę! A. Osiecka, Znajomi. 2. Kręcić bicz, bicze z piasku «wykonywać pracę bezowocną, usiłować robić coś z niczego»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”